Lange reisdag

Vandaag extreem vroeg op en wel om 5 uur. Want we wilden graag een oud gebruik mee maken. Volgens onze reisleider kon dat het beste in deze stad.

Dus met een grote groep opweg naar de markt om (gekookte) plak rijst te kopen. Elke dag gaan de monniken namelijk door de straten lopen om rijst in ontvangst te nemen van de bewoners. Er zitten dan echt tientallen mensen langs de weg en geven alle monniken een beetje rijst. Die rijst deponeer je in een pot, die ze bij zich dragen. Dit noemen ze Tak Bat.
Een monnik mag namelijk niet koken en moet leven van het eten dat ie krijgt. De bevolking geeft dat eten aan de monniken, zodat ze weer goed karma verdienen. Er lopen op zo'n ochtend ongeveer 500 monniken door de straten; allemaal om rijst in ontvangst te nemen. In Thailand geven ze naast rijst ook ander eten, geld en fruit. In Laos is het alleen rijst. Het andere eten moet je naar de tempel brengen. De laatste groep monniken spreekt de zegen over ons uit en wij mogen een beetje water op de grond laten lopen. Dat laatste doe je zodat moeder aarde jouw getuige is van deze goede daad. Volgens de boeddhisten deed Boeddha dit ook altijd en uiteindelijk kon moeder aarde de zeeën vullen met het water.

Na terugkomst toch maar even wat slaap gepakt voordat we begonnen aan onze lange reis. We gaan vandaag namelijk weer naar onze volgende plaats.

Met z'n allen in kleine bus, waarin de stoelen geplaatst zijn voor de kleine Laos mensen. Ik paste er dus bijna niet fatsoenlijk in. Maar uiteindelijk toch wel een modus gevonden om enigszins acceptabel te kunnen zitten.

Vervolgens een lange rit van 7 uur door de bergen en door dorpjes heen. Ik ben nog nooit zo misselijk geweest als deze reis. Allemaal haarspeldbochten en berg op en dan weer af. Was echt afzien.

Gelukkig ben ik er niet zo beroerd aan toe als sommige anderen. Vooral een groepslid is echt ziek en dat zie je ook aan hem duidelijk. Maar wel kon ik het bijna voorspellen dat ie ziek zou worden. Hij leefde er ook op los; veel alcohol en veel ijs eten. Moet je hier toch wel mee oppassen.

Uiteindelijk kwamen aan op onze bestemming: Vang Vieng. Een echt backpackers walhalla als we de gids en verhalen moeten geloven.

Na een lange en noodzakelijke siësta een korte groep bijeenkomst. Deze stad is namelijk berucht. Door de enorme aantallen toeristen is de charme van de stad bijna helemaal kapot gegaan. De gids heeft ons verteld wat je hier kan verwachten en wat je niet moet doen. Toen de stad in voor ons avond eten.

Inderdaad de reisleider overdreef niet. De hele stad is bevolkt door jongeren, die zo dronken zijn als het maar kan. De dames zijn gekleed alsof ze naar het strand gaan in Spanje. Allemaal dingen die je niet verwacht in een boeddhistisch stadje.

Het restaurant biedt daar en tegen wel weer veel westers voedsel. Dat gaat er wel in na een week alleen maar rijst of noedels maaltijden. De hamburger smaakte heerlijk.

In het restaurant wordt trouwens openlijk drugs verkocht. Er is zelfs een heel menu! Een Nederlandse coffeeshop kan nog veel leren hier. Ze verkopen hier bijvoorbeeld pizza met hallucinerende paddestoelen of thee gemaakt van opium. En dit terwijl hier drug verboden is! Vroeger was Laos trouwens opium leverancier nummer 1 van de wereld. Heel wat hippies hebben opium uit Laos gebruikt in de jaren 60 en 70!