Laatste stop in Laos

Vroeg op vandaag. We hebben een reisdag vandaag. Voor de eerste keer tijdens ons reis hebben we regen! En niet zo'n beetje ook. Het komt met bakken uit de hemel en veel onweer en bliksem. Dus maar mijn regenhoes voor de tas voor de dag gehaald. Allemaal weer in de kleine bus. Gelukkig konden James en ik vooraan een plaatsje veroveren. Dat heeft deze trip behoorlijk misselijkheid gescheeld.

Ook deze keer weer dwars door dorpjes en tussen loskloppende dieren heen slingerend op weg naar de hoofdstad Vientiane. Toch bijzonder hoe de lokale mensen hun hele hebben en houden vervoeren. Op het dak van de Tuk Tuks bergen voedsel zoals bananen en ander fruit en groente. De mensen in de Tuk Tuks hebben ook nog tassen op schoot en achterop de korven met kippen en eenden. En natuurlijk traag rijdend.

Wat ook wel apart is, is dat er veel wegwerkzaamheden zijn. Maar daar mag je als verkeer gewoon tussendoor rijden. Dus je zigzagt gewoon tussen de walsen door. Misschien een idee voor op de A12?

Halverwege even gestopt voor een plas pauze en toen weer verder. Het tweede stuk reden duidelijk een ander landschap in. De bergen werden minder en minder en uiteindelijk kwamen we op een vlakten uit. Ook werd het verkeer drukker en werden de wegen beter. We kwamen duidelijk in de bewoonde wereld terecht. Na totaal 4 uur rijden arriveerden bij ons hotel in Vientiane.

Snel inchecken en even bijkomen van de reis. Gelukkig werkte de airco heel goed, want het is hier erg warm en hoge luchtvochtigheid! De airco's staan eigenlijk helemaal niet koud afgesteld, maar de luchtvochtigheid verbeterd duidelijk. Dat maakt het leven veel aangenamer!

Onze reisleider bracht ons naar een westers lunch plek. Hier zijn we ons te buitengegaan aan allerlei lekkernijen, zoals heerlijke sandwiches, ijs en allerlei shakes. Dit hadden we allemaal gemist de afgelopen dagen.

We wilden ook nog wat zien van de stad. Dus met een klein groepje een Tuk Tuk gehuurd en de belangrijkste punten langsgegaan. Helaas was het gewoon te heet. We zijn letterlijk de auto uit gegaan, kort rond gekeken, een paar foto's gemaakt en weer verder.

Eerste stop was de Wat Si Saket. Dit is de oudste tempel van stad. Wel een hele aparte. Er zijn hier namelijk alle muren voorzien van kleine niches met hierin meer dan 2000 Boeddha beeldjes. Erg mooi! We waren ook de constante gezeur van donaties zat, dus deze keer maar eens als echte toeristen gedragen.

Aan de overkant van de weg staat een museum. Gelukkig was deze dicht, want waarschijnlijk hadden we die niet getrokken.

De volgende stop was de Patuxal. Dit is eigenlijk de Arc de Triomph van Laos. Hier worden de Lao herdacht die gesneuveld zijn in de oorlogen voor de revolutie. Pikant detail, het is gebouwd met Amerikaans cement, dat bedoelt was voor de bouw van een nieuw vliegveld. Dit alles in 1969.

Als laatste gingen we naar het Pha That Luang. Dit is het spirituele middelpunt van Laos. De overlevering vertelt dat er een groep Indiërs in de derde eeuw BC hier een stupa hebben neergezet met hierin een stuk borst van Boeddha. Deze stupa is in de loop der tijd steeds groter en groter gemaakt. Nu is ie 45 meter hoog en helemaal bekleed met goud. Er omheen is een klooster gebouwd, waar je nu doorheen kunt lopen. Gelukkig in de schaduw. Na je bezoek wordt je overladen door verkopers met vogeltjes in kooitjes. De bedoeling is om deze na je bezoek / gebed kunt kopen en de vrijheid kan geven. Dan doe je weer een goede daad. Ik weet niet wat Marianne Thieme hier van vind! Misschien moet ze hier gaan wonen en werken; hier kan ze misschien wat bereiken.

Na afloop terug naar het hotel. Eindelijk even niets, even oogjes dicht en bijkomen en vooral afkoelen.

Einde van de middag een ronde door de stad gemaakt. Even over de boulevard gelopen, niet van de zee maar hier is de Mekong rivier weer. Aan de overkant hiervan ligt Thailand. Een enorme drukte hier. Iedereen loopt hier langs te flaneren en te spelen. Ook word er collectief gesport (aerobics).

We hebben weer eens lokaal voedsel gegeten. Smaakte deze keer weer lekker. Ook de fruit shakes waren weer smakelijk. Dat moet ik ook eens gaan proberen in de zomer.

Tijdens het diner ontstond de eerste wrevel in de groep. Er was iemand achtergebleven / vergeten in het hotel. De fout werd snel opgelost, maar toch....

Na afloop zijn James en ik nog even een koffie gaan drinken in het café van de lunch. Tevens hier wat zitten praten. Ik merk dat als je zo de hele dag Engels zit te praten, dat je moeite gaat krijgen met het Nederlands. Vooral als ik nu zo mijn dagboek zit bij te houden wordt het lastig.

En nu snel naar bed. Morgen vertrekken we naar ons volgende land: Vietnam. Ben benieuwd wat ons dit gaat brengen.