De verboden stad

Vandaag is er een druk programma gepland, dus weer extreem vroeg op. Gelukkig zij er door de jetlag nog geen groot problemen hiermee. 

Eerst gaan we naar het tanjamin square. Dit ligt ongeveer 5 minuten lopen vanaf ons hotel. Wij kennen dit plein ook als Plein van de Hemelse Vrede. Een enorm plein, met daarop en omheen allemaal grote gebouwen. 

Allereerst twee grote torens, die het plein de Chinese naam geven (Tiananmen Plein). Deze torens waren vroeger een van de toegangspoorten door de stadsmuur. Deze stadsmuren zijn trouwens niet gebouwd om mensen buiten te houden, maar om de keizer te beschermen tegen kwade geesten.

Men geloofde dat de keizer door god was gezonden en dat deze beschermd wordt door de draak. Een keizer kreeg echter te horen, dat hij behoorlijk zwak was en weinig draak in zich had. Om dit te compenseren moest hij hoge muren maken rondom de stad. Zo geschiede: alle grote en belangrijke steden kregen stadsmuren. Die moesten de keizer beschermen tegen gevaren.
In latere tijden zijn deze muren grotendeels afgebroken om de groei van de stad mogelijk te maken. 

Dan staan er rond het plein een paar enorme communistische gebouwen. Deze zijn erg belangrijk in de Chinese samenleving. De eerste aan het westen van het plein: het congresgebouw (Great Hall of the People). Aan het oosten staat het Chinese nationale museum. Niet geschikt voor buitenlanders, alleen maar documenten en teksten. En in het midden van het plein het masoleum van Mao. Enorme wachtrijen hiervoor: een echte bedevaartsoord voor elke chinees. 

Dan staat er ook het monument voor de helden (Monument to te People's Heroes) en de chinese nationale vlag. Alleen daar is de complete vlag te zien; op andere gebouwen wappert alleen een rode vlag ( dus zonder sterren). 

Het plein is een van de grootste ter wereld. Het is ongeveer 60 voetbalvelden  groot en kan ongeveer 500.000 mensen huisvesten. Nu is het voornamelijk een nationaal monument. Veel Chinezen willen een maal in hun leven naar Beijing om dit plein te zien. 

Op het plein heerst een bepaalde spanning. Extreem veel politie, zowel zichtbaar als onzichtbaar. Vooral de aanwezigheid van die onzichtbare maken de sfeer gespannen. Je ziet duidelijk dat mensen ons in de gaten houden. Ze doen niets, alleen maar kijken. Na wat rond te hebben gekeken en foto's hebben gemaakt zijn we verder gegaan. Op weg naar een ander hoogte punt van de reis. 

Het bevond zich aan de andere kant van de hoofdweg en is zowel in de nieuwe als in de oude tijd erg belangrijk. Op 1 oktober 1949 de volksrepubliek China werd uitgeroepen vanaf deze toren en daarvoor was het de hoofdtoegangspoort tot de verboden stad: de paleis van de keizer. 

De toren (Gate of the Heavenly Peace)  is geheel verbouwd, om de huidige machthebbers ruimte geven bij de parades en andere feestelijkheden op het plein.
Maar het idee blijft hetzelfde. Elke poort heeft trouwens drie poorten. De middelste en tevens grootste werd alleen gebruikt door de keizer. De meeste rechtse  was voor de ministers en andere hoge officieren. De linkse poort was voor de rest van de keizerlijke familie. De gehele verboden stad is symmetrisch gebouwd. In het midden loopt een streep, waar alleen de keizer op mag lopen. De rest loopt er altijd naast; inclusief zijn vrouw. 

Beijing is niet altijd de hoofdstad van China geweest. Dat lag geheel aan wie de keizer leverde. In vroege tijden was een bepaalde ethnische groep de sterkste. Die stichte dan een dynastie, waar dan een keizer uit voortkwam. De meeste bekende is de Ming dynastie. Zij hadden hun hoofdstad vlakbij Shanghai gevestigd. De Ming dynastie had zijn wortels in het noorden. De derde keizer van de Ming dynastie had heimwee naar het noorden en heeft het bevel gegeven de Verboden Stad te bouwen. Toen dit klaar was verhuisde de keizer, zijn familie, ministers en rijke handelaren naar Beijing. Sindsdien is Beijing de hoofdstad. De Qing dynastie volgende de Ming dynastie op. De Qing dynastie is heel erg beroemd geworden; want Puyi is ook van de Qing dynastie. Hij is beroemd geworden als Last Emperor en werd door de revolutioneren uit het ambt gezet. Op 1 oktober 1949 werden deze opgevolgd door de Communisten onder leiding van Mao. 

Nu was de Verboden Stad zowel het woonpaleis als bestuurlijk middelpunt van China. Zo is ook de structuur in het complex aangelegd. Het belangrijkste deel was bestuurlijk en daarachter de woonvertrekken. 

Dus eerst door de poort van de Hemelse Vrede ( nu bekend met de foto van Mao). Dan daarachter weer poorten. 

Daar moesten we wachten totdat de kaartjes waren geregeld. En het was me toch druk! Maar wel heel erg gezellig. Allemaal chinezen die op de foto met ons wilden! Het blijft grappig, maar kan me voorstellen hoe een bekend persoon zich moet voelen. 

Na de kaartjes konden we eindelijk naar binnen. Allereerst natuurlijk door de enorme Meridian Poort. Dit is het eigenlijk begin van het complex. Hierachter mocht alleen de keizer komen, of genodigde zijn, anders was de straf onmiddellijke executie. Deze poort werd gebruikt door de keizer voor het afnemen van parades. 

Vervolgens door de poort van Supreme Harmony en toen kwamen we op het beroemde plein met uitzicht op de hal van Supreme Harmony. Was erg bijzonder om te zien. Het gebouw was gigantisch en staat op een verhoging van marmer. Hier werden de belangrijkste ceremonies gehouden. Ook zijn op dit plein de beroemde 5 bruggen te zien. Helaas met erg veel mensen erop, maar het blijft een bijzonder gezicht. Op het platform staan twee enorme bronzen leeuwen, een schildpad en een kraanvogel. Allemaal heel mooi uitgevoerd. Vooral als je bedenkt dat dit gedaan is in 1406 AC! 

In het gehele complex en dus ook voor deze hal staan allemaal koperen vaten. Deze bevatten vroeger water. Dit was om bij een eventuele brand snel te kunnen handelen. Ook waren alle dagen voorzien van kleine poppetjes. Deze moesten het gebouw ook beschermen tegen vuur. Je kan aan het aantal poppetjes zien hoe belangrijk het gebouw is. Hoe meer poppetjes hoe belangrijker dus. 

Vervolgens verder naar het volgende plein. Hier staan twee dezelfde soort gebouwen, alleen wat kleiner. De eerste ( hal van de middle Harmony) was een rust plaats voor de keizer. Hij werd hier aangekleed voor de ceremonies in de grote hal bijvoorbeeld. Daarachter staat een gebouw dat hall of preserving Harmony heet. Hier werden banquetten gehouden of jaarlijkse selecties.  Aan de achterkant hiervan bevind zich een groot stuk marmer, waar een draak uitgehouwen is. Hieroverheen werd de keizer in zijn zitstoel gedragen. Hij blijft dus altijd in het midden. 

Hierna kwamen drie dezelfde soort gebouwen, alleen een stukje kleiner. Dit waren de woonvertrekken voor de keizer. De grootste was de slaapkamer voor de keizer, daarachter een kleinere voor ontvangsten van de keizerin en daarachter een gebouw voor de slaapkamer van de keizerin. 

Naast de keizerin had de keizer nog meer vrouwen. Zij woonden in de Verboden stad en elke avond koos de kiezer er eentje uit, die mocht blijven slapen. Eventuele kinderen hieruit konden een rol gaan spelen in de opvolging. Zijn oudste zoon ging voor, maar had ie die niet van de keizerin, dan waren zijn bastaard zonen een optie. In de slaapkamer was zijn testament verborgen. Na zijn dood werd deze gelezen en daar stond in vermeld wie de nieuwe keizer moest worden. 

Nu zijn de meeste gebouwen niet openbaar. De meesten hebben zelfs een andere functie gekregen; zo zijn er een paar met tafeltennis tafels uitgerust. Een paar gebouwen zijn open en kan je vanaf buiten naar kijken. 

Vervolgens lopen we naar de keizerlijke tuinen, maar daar waren zoveel mensen dat we snel weer doorliepen. Uiteindelijk door de noordtoren hebben we het complex verlaten. Het was prachtig om te zien. 

Nu met het openbaarvervoer naar de Hutongs. Een ander beroemd gebied van Beijing. De Hutongs zijn bekend als nauwe straatjes en echt ouderwets Chinees. Dat klopt niet helemaal. Toen de Mongolen aan de macht kwamen en  naar Beijing kwamen, wilde zij graag hun oude steden na bouwen. Dat zijn kleine nauwe straten, waar allemaal huizen aanliggen. Tevens zijn er straten wat breder, waar de handel voornamelijk was. De Chinese overheid heeft hele gebieden Hutongs afgebroken, maar de rest is bescherm gebied verklaart. 

We gingen eerst bij een lokale familie lunchen. Erg lekker! Ook wel mooi om te zien hoe zij leven. Geen eigen toilet of sanitaire voorzieningen! Alleen maar publieke versies. Daarna in riksja's door wijk heen gereden. Wel leuk om even de sfeer op te snuiven. Onderweg gestopt en uitleg gekregen over het sociale systeem in die tijd. Aan de hand van de pinnen boven de deur kan je zien wat de rang in de samenleving je had. Nul pinnen was het laagste, 12 pinnen het hoogste en dat was voorbehouden aan de keizerin. De keizer was nog hoger, maar die had geen pinnen. Was je minister dan had je 8 pinnen. 
Het systeem lijkt heel erg op kasten qua functionaliteit.

Terug naar hotel, want iedereen was kapot van de dag. Even heerlijk bijkomen. 
's Avonds hebben we een lokale specialiteit laten aanrukken: Peking Duck! Erg lekker kan ik je zeggen. Trouwens al het eten is heerlijk. Nog geen echt vieze dingen gegeten. Wel gezien trouwens! 

Er is een markt met eetkraampjes waar je allemaal Schorpioen, krekels, meelwormen, slangen etc. op stokjes kan eten. Echt vies!

We hebben de avond afgesloten met het bezoeken van het Olympisch Park. 
Hier staat het Olympisch stadium van 2008 en het Zwembad van 2008. Beiden prachtig! Was nog spannend om terug te komen, want de taxi's waren lastig te krijgen.